Oyunun Adı: Bir Yaz Gecesi Rüyası
Yazar: William Shakespeare
Çeviren: Özdemir Nutku

HELENA – Bazı insanlar böylesine mutlu olabiliyorlar!
Kime sorsanız Atina’da, ben de güzelim onun kadar.
Ama neye yarar? Demetrius öyle düşünmüyor ki;
Ondan başka herkesin gördüğünü görmek istemiyor.
Hermia’nın gözlerine taparken o nasıl yanılıyorsa,
Onun her özelliğine hayran olan ben de öyle yanılıyorum.
Aşk, basit ve değersiz şeyleri bile
Biçimlendirip onu değerli yapabilir.
Aşk gözleriyle değil, hayaliyle görür,
Ve kanatlı Cupid resimlerde bu yüzden kördür.
Aşkın hayalinde düşünmeye yer yoktur;
Kanadı var, gözü yoktur, çevresine bakmadan uçar gider.
Bu yüzden aşk bir çocuktur, onun için yanılır seçimlerinde.
Afacan çocukların oyunda ettiği yeminler gibi,
Boş yere yeminler edilir her yerde;
Demetrius da Hermia’nın gözlerine bakmadan önce,
Bana yemin üstüne yemin etmişti yalnız seninim diye;
Ama Hermia’nın sıcaklığıyla çözülüverdi yeminler bir anda.
Hermia’nın kaçtığını gidip Demetrius’a söyleyeceğim.
Yarın gece o da peşinden gelir koruya,
Verdiğim bilgiye karşılık sadece bir teşekkür alsam bile,
Arada bir gözden kaybolsa da
Onu tekrar görme hazzına erişeceğim için
Değer bu zahmetime. (Çıkar.)