Oyunun Adı: Ayı
Yazar: Anton Çehov
Çeviren: Tansu Akgün

POPOVA – (Acı acı güle.) Erkekler samimi ve aşkına sadık! Bir yaşıma daha girdim!
(Hiddetle.) Ne hakla böyle konuşabiliyorsunuz? Erkekler samimi ve sadıkmış! Geçmişte tanımış olduğum ve bugün tanıdığım erkeklerin arasında en iyisi rahmetli kocamdı… Onu tutkuyla, bütün benliğimle, sadece şefkatli, düşünceli bir kadının sevebileceği gibi seviyordum; ona gençliğimi, mutluluğumu, hayatımı, servetimi verdim; hepsini emrine sundum, bir puta tapar gibi tapındım ona… Ama… Sonra ne oldu? Öldükten sonra masasında bir kutu dolusu aşk mektubu buldum, aklıma geldikçe kahroluyorum. Bir keresinde bir haftalığına gitmişti, gözlerimin içine baka baka başka kadınların peşinden koşmuş, beni aldatmış, paramı sağa sola dağıtmış, duygularımla oynamış… Ben her şeye rağmen ona karşı samimi davrandım ve ona sadık kaldım… O öldü ve ben hâlâ ona sadığım. Kendimi bu dört duvar arasına hapsettim ve ölene kadar yas tutacağım…