Oyunun Adı: Medea
Yazar: Euripides

MEDEA – Ey Zeus, ey Zeus’un adaleti olan güneşin ışığı! Şimdi dost ve düşmanlarımıza karşı kazanacağımız zafer güzel bir zafer olacak. Düşmanlarımın şimdi tam olarak cezalarını göreceklerini umut ediyorum. Şimdi sana bütün düşüncelerimi ve tasarılarımı anlatacağım: Hizmetçilerden birini, yanıma gelmesi için Iason’a göndereceğim. Gelince de ona tatlı sözler söyleyeceğim. Arzularının benim de arzularım olduğunu, bize ihanet ederek kralın kızı ile evlenmesini takdir ettiğimi, bunun çok yararlı bir karar olduğunu anlatacağım. Ama çocuklarımın bu kentte kalmasını isteyeceğim ondan. Bunu, düşman bir kentte oğullarım düşmanca hakaretlere uğrasın diye değil, kral’ın kızını öldürmek için istiyorum. Oğullarımı, ellerinde armağanlarla, yeni geline sürgünden affedilmeleri dileğiyle göndereceğim; armağan olarak ince bir tül elbise ve usta elden çıkmış altın taç göndereceğim. Elbiseyi giyer giymez hemen geberecek, onu kurtarmak için ona dokunan da genç gelinle ölecek; bu armağanlara sürdüğüm zehir işte böyle kuvvetli bir zehir olacak. Ama bundan sonra söyleyeceklerim benim için çok üzücü… Çünkü çocuklarımı öldüreceğim. Hiç kimse kurtaramaz onları. Iason’un bütün evini yıktıktan sonra, çok sevgili çocuklarımın katili olacak ben, bu nefret edilecek cinayet sırtımda bu kentten çekip gideceğim. Düşmanlarımın maskarası olmak! Hayır, buna tahammül edemem dostlarım!

Onları öldürmekten vazgeçsem ne olacak! Hayatları neye yarayacak? Benim ne yurdum, ne evim, ne de felâketlerde sığınacak yerim var. Tanrıların yardımıyla yaptıklarının cezasını görecek olan bir Yunanlının sözüne güvenerek baba evini terk ettiğim gün büyük günah işledim. O, benden olan çocuklarını bir daha canlı göremeyecek, genç eşi de başka bir çocuk vermeyecek ona. Çünkü o alçak kadın, zehrimle acılar içinde ölecek. Kimse beni zayıf ve aciz biri sanmasın. Bunun tam tersi bir insanım; iyiliksever dostlarıma iyilik yapmada ne kadar öndeysem, düşmanlarıma da kötülük yapmada o kadar önde biriyim ben.