Oyunun Adı: Eski Fotoğraflar
Yazar: Dinçer Sümer

ERKEK – Geldiği gece… Sarhoş oldu hicran. Üstü başı tüm kusmuk içinde kaldı. Veli bey, al götür oteline yatır şunu, dedi. Götürdüm, üstünü başını temizledim, elini yüzünü yıkadım, yatırdım yatağına. Tam çıkacağım, başladı ağlamaya. Esen bırakma Esen, elimi tut Esen! Şaşırdım şimdi. Hicran hanım, ben Esen değilim, dedim. Ağlıyor hep, sayıklıyor. Debelenip duruyor yatakta. Sel gibi yaş akıtıyor gözlerinden. Öldür beni öldür git, vur beni öyle git Esen! Bıraksam, çalacak başını duvara demire. Elim ayağım karıştı. Çekip çıksam, olmaz bırakmak. Tuttum ellerini. Yoksa salıp savuracak kendini. Sarıldı, öptü beni, durmadan öptü. Yorgun düştü sonunda, tükendi, baygın düştü. Oturdum, bekledim baş ucunda biraz. İçim acıdı, garip oldum. Öyle güzeldi ki Sevtap abla, bebek sanırsın uyurken, melek sanırsın. Çarşamba oldu, Perşembe oldu, silemedim hayalini sonra içimden. Güzel yüzünü unutamaz oldum. Uykum muykum kaçtı tüm. Dün akşam da, onu almaya oteline gittiğim zaman… Bir bel kemeri almıştım hediye, birde mektup yazmıştım… Uzattım kemerle mektubu, derdimi anlatmaya çabaladım. Dilim boğazım toprak gibi kurumuştu, diyemedim diyeceğimi de. Açtı paketi, baktı, ne bu dedi. Sana dedim… Birden bire bağırmaya başladı. Hastır ulan puştun çocuğu dedi… Neler dediyse dedi işte… Sonrada Veli beye şikayet etmiş. Veli Bey de…